25-27 december, Hazyview-Hippo Hollow Country Estate-Kruger (2)

We schrijven onze verhalen in blokken van de tussenstops, afhankelijk van de WiFi kwaliteit komt een en ander online…. Elke keer met veel foto’s.

Per ongeluk iets verkeerd vertrokken, volgens de omschrijving bij de “Spar links af” en dan ca. 7 km, betekende na ca. 3 km recht voor het hek van de Palabowra Mining Company … dus maar terug en zoeken naar een andere Spar….. die we niet hebben gezien… gelukkig kwam alles goed overeen met de beschreven route.

De route was niet volgens de kortste weg naar Hazyview, maar via de zgn. Panorama-route. Een prachtige route door de bergen, langs de 3e grootste kloof ter wereld, de Blyde River Canion,  en meerdere mooie toeristische uitkijkplaatsen. De “3 Roundavels” (3 ronde toppen, lijkend op daken van tradionele hutten) was ongeveer halverwege, dus daar even gestopt en bekeken.

Corrie reed het tweede deel. We wilden ook de “Bourke’s Luck Potholes” bekijken waar met veel geweld 2 rivieren in rotsformaties bij elkaar komen. Echter, daar was het zo druk, 1e kerstdag, rond middaguur, dat we na ca.20 minuten stilstaan in de rij vóór de poort besloten door te rijden.

Daarna kreeg Corrie een zeer grote uitdaging…. Regen en onweer met grote hagelstenen. Bij het uitzichtpunt “God’s Window” regende het flink. Verderop zagen we nauwelijks de kant van de slingerende weg naar beneden (met stenen muurtjes of talud omlaag). Langzaam rijden, wissers op “maximaal”. Stoppen was er niet bij, tot we in het dorpje Graskop kwamen en de auto  15-20 minuten stil konden zetten tot het duidelijk minder hard ging regenen. Ook de lokale politie had zijn voertuig aan de kant van de weg gezet, ook zij vonden het dus onverantwoord om te rijden. De temperatuur was inmiddels gezakt van 32 naar 16 grd!!

Gelukkig was het daarna beter en kwamen we bij 25+ grd aan bij het hotelcomplex. Daar werden we vriendelijk ontvangen en naar onze kamer gebracht.

De rest van de middag hebben we aan de rand van het zwembad op het binnenterrein van ons deel van het complex liggen luieren. Op de achtergrond wat onweer-geluiden, bij ons bleef het half bewolkt.

Die avond op het terras gegeten met  enkele nijlpaarden, hippo’s, grazend op de achtergrond.

Op 2e kerstdag een Safari van een halve dag geboekt, met ophalen om 5:30, dat werd  5:40. Op naar de Phabeni poort van Kruger, en daar begon het wachten, lange rij auto’s, waar wij gelukkig langs mochten, maar het ritueel om toegang te betalen duurde tot ca. 6:45… dus eindelijk naar binnen.

Tenminste, eerst langs het  “scannen” van de ticket, scannen van de auto, scannen van het lidmaatschapskaartje van de ranger…. dan op weg.

De eerste stop was … weer veel  auto’s op de plek waar men dacht dat een luipaard (“leopard”) in het gras lag…. niets gezien! Vlakbij een 2e stop, bij een meertje met hippo’s (onder water) en een leeuw liggend in het gras….. hee..eel veel auto’s, file rijden, dwars door elkaar rijden, en chaos. Na wat heen en weer manoeuvreren een goede plek om de leeuw te bekijken. Die had zich inmiddels genoeg geërgerd aan de belangstelling en wilde opstappen en de weg oversteken. Maar.. dat was simpeler gedacht dan uitvoerbaar met al die auto’s. Men gaf het dier niet de ruimte zoals het hoort onder die omstandigheden. Uiteindelijk  lukte het hem wel en verdween hij uit beeld.

Het volgende uur hebben we nog wel wat andere dieren  gezien, antilopen, olifanten, zebra’s en giraffen. Het ontbijt genuttigd in pleisterplaats Skukuza, waar een baviaan het bekertje yoghurt van Corrie van tafel griste en vrolijk voor onze neus opende en oppeuzelde. Uiteraard kregen we daar veel bekijks van andere Kruger-gangers. Toen het leeg was kregen we het bekertje naar ons toe gesmeten en verdween hij. Inmiddels waren er meer apen bijgekomen en hebben we ons ontbijt goed vast moeten houden.

Op de terugweg weer langs het meer met de hippo’s, nu beter zichtbaar, en … langs de “vermeende” plek van de luipaard. Makkelijk te vinden vanwege een rij stilstaande auto’s.

En… wie schetst onze verbazing.. Hij stond op en liep een enkele meter naar een bosje om daar weer te gaan liggen, zich te likken en te draaien. Met enige moeite, inzoomen en de foto bewerken… een souvenir met een enigszins  herkenbare luipaard. De Big 5 compleet!!

Kruger heeft onze hoge verwachtingen niet waar kunnen maken.

Rond 12:30 waren we weer terug op het complex.

Wel, koud en verkleumd, met name Corrie die zich had opgeofferd  omdat er een deken tekort was in de open Safari-jeep. Een warme douche deed wonderen.

Het bleef de hele dag somber met een temperatuur van zo’n 20-22 grd.

Wat onbegrijpelijk is dat ze hier in dit hotel een dekbed hebben liggen wat geschikt is voor -20 graden, wij hebben dat niet nodig! 

Kerst ging op deze manier een beetje geruisloos voorbij, vreemd in een zomerse omgeving