17-18 november

19 november 2015 - Sanur, Indonesië

17 november


Over deze dag kunnen we redelijk kort zijn. Langs de zee...Indische Oceaan, op het strand en het zwembad luieren bij mooi en warm weer. Af en toe wat eten en vooral drinken bevalt goed. Ook even door de winkel- en restaurant-straat in de buurt van het hotel gewandeld en enkele kleine boodschappen gedaan. 's Avonds in die straat gegeten, uiteraard buiten op een terras. Bijna elk restaurant kent alleen maar buitengelegenheden. De live muziek werd verzorgd door een Balinese versie van Nick & Simon. Aan de overkant speelde een concurrenten duo een eigen interpretatie van "André Hazes" voor een groep Nederlanders. Daar zaten wij niet bij.


18 november, de excursie-dag


Om 9 uur werden we opgehaald door gids Karma en chaffeur Niurah (""Noerá""). Als eerste vertelden zij over ons hotelcomplex, Prama Sanur Beach dat het eigendom is van een overheidsinstantie en zeer hoog staat aangeschreven. De 5 sterren die ook in "Tripadvisor/Zoover" worden vermeld, zijn waarschijnlijk van een aardig aantal jaren geleden,  want er zijn meerdere dingen die aan reparatie/renovatie toe zijn en die verbeterd kunnen worden.


Het eerste deel van de trip was naar een theater voor een dansvoorstelling, 'Barung en Kris' met een verhaal. Een orkest van 15 à 20 man verzorgde de typisch Indonesische muziekbegeleiding. Het verhaal ging over goed en kwaad, vrolijkheid en boosheid, hiërarchie, offeren van een medemens, onsterfelijkheid en meer. Natuurlijk met de nodige maskers,  veelkleurige kleding met goud en glitter en natuurlijk een 2-mansdraak. Op de eerste rij zat een gezin met een ca. 4 jarig jongetje. Die kon het allemaal niet aanzien en verschuilde zich het grootste deel van de voorstelling achter de rug van de vader. 

De weg hebben we vervolgd naar Ubud,  een centrum van kunst, schilderen, goud en zilver,  houtsnijwerk, beeldhouwen en andere ambachten. Wij hebben ons alleen laten verleiden om naar de houtsnijkunst te gaan. Corrie heeft daar een leuk beeldje uitgekozen en Sjoerd heeft onderhandeld. Hier bleek de credit kaart het bedrag niet te willen goedkeuren en onze cash liet het niet toe om contant te betalen. Met enige creativiteit stond gids Karma garant en zouden wij hem eind van de dag het bedrag geven. Bevredigend resultaat van een genante situatie. Terug in het hotel en een telefoontje naar Nederland, de bank-mastercard, bleek een pin-blokkade de oorzaak te zijn. Opgeheven en we kunnen weer vrolijk op krediet verder. 

Bali heeft een sterk agrarische cultuur en uitgebreide rijstvelden waaronder veel in terrasvorm. Een van de meest fotogenieke hebben we bezocht samen met tientallen andere toeristen. Een unieke gelegenheid om de waterhuishouding eens rustig te bekijken. Na een halfuur fotomomenten naar het volgende doel van de trip. Onderweg kwamen we een aantal mensen tegen die op een rijstveld aan het oogten waren. Veel handwerk, maar ook een soort dors-machientje dat de stengels van de rijstkorrels scheidde. Sjoerd is dat van dichtbij gaan bekijken. Jammer dat de stengels op het land verbrand worden. Dat kan anders, in veel landen is het verboden.   

Vervolgens ging het naar een koffie en thee plantage, eigenlijk ook een research-instituut, Cantik Agriculture. Want naast die producten groeiden er ook Cacao, Vanille, Lemongrass, Gember en nog veel meer. De meeste producten hebben we thee of koffie geproefd, er waren enkele zeer smaakvolle en aromatische bij. Helaas konden we gezien onze financiële ruimte maar 1 product kopen, het werd Cocosnootkoffie. Volgens Corrie smaakte die naar Bayliss en dat gaf de doorslag. De koffieplanten zijn erg mager met bonen en groeien daar tot zeker 3m hoog, wat oogsten moeilijk maakt. Een bijzonder verhaal over een soort vossen die in de omgeving veel voorkomen. Die eten de volgroeide koffiebonen graag. Echter alleen de buitenschillen verteren en de werkelijke bonen komen via natuurlijke weg weer naar buiten. Die uitwerpselen  waar de bonen inzitten worden gezocht en verzameld en leveren dan een zeer exclusieve koffiesoort, Luwac koffie. De prijs ook, ca. 600 $ per kg. Wij konden een beetje proeven, minder dan een espresso, voor 50,000 RP, zo'n 3,5 euro. Dat hebben we maar niet gedaan. Ze hebben bij dit bedrijf een aantal van die vossen als "huisdieren". De aanname is gerechtvaardigd dat deze dieren koffiebonen gevoerd krijgen. Dat vereenvoudigt later het zoeken. 

De volgende stop is bij een grote vulkaan gelegen aan een groot meer, vulkaan Kintamani en meer Batur. Samen vormen ze een plaatje als een ansichtkaart. Dat is ook te merken want het wemelt er van de toeristen. De vulkaan is een van de actieve op Bali. Hoewel een laatste echte, niet erg grote, eruptie vond plaats in 1926. Hierbij werd wel een dorp op de flank van de berg vernield.  In 1996 spuwde de berg ook, maar toen alleen wat rook.

Eindelijk was het tijd voor de lunch. We werden afgezet bij een restaurant met een "sterren-uitstraling", tenminste voor Indonesische begrippen. Uiteraard aten Karma en Niurah niet met ons mee. Gelukkig konden wij om de hoek even geld pinnen zodat onze cash positie er weer gezond uit zag. Daarna lekker gegeten. Aan de rand van de omrastering van het restaurant verdrongen zich mannen en vrouwen die hun koopwaar uitbundig aanprezen. Ze mochten duidelijk niet voorbij die grens komen, een koddig gezicht. Als toerist moet je je door die "haag" wringen. Hun startvraag is standaard, "where do you come from". En, als je antwoordt, gaan ze onmiddellijk over in een soort Nederlands.  Karma had al gewaarschuwd en aanbevolen om alleen met "no" te reageren. Een reactie die sommigen op vervelende manier niet wilden begrijpen. Maar ja, dit hoort er ook bij als je als toerist in relatief arme landen komt. 

De grootste tempel van Bali stond als laatste op het programma. De Besakih tempel op de vulkanische berg Gunung Agung. Dit is een gigantisch complex dat men in de 8ste eeuw met een kleine tempel is begonnen. Na enkele eeuwen heeft men deze steeds verder uitgebouwd. Rond 1600 is een groot deel vernietigd door een eruptie. Daarna is hij weer opgebouwd. Het complex bestaat voor een belangrijk deel uit zandsteen dat gemakkelijk door de natuur wordt aangetast. Op veel plaatsen kan het nodige onderhoud geen kwaad. Karma heeft ons uitgebreid rondgeleid en verteld over de vele hogere sferen en lagen, ook een hel, in het Hindoe-geloof, en de vele goden. Er waren diverse ceremonies aan de gang. Fotograferen was toegestaan mits je niet voor de mensen langs liep. Wij hebben eerbiedig afstand gehouden. De lokale bevolking gaat allereerst naar het gedeelte van de voorouders om die te eren. Een belangrijke eerste stap voor de Hindoestanen. Karma vertelde dat hij ons als argeloze toeristen heeft behoed om op plaatsen te komen waar men exorbitante bedragen, tot 100 $, eist als je daar foto's maakt. Wij verbaasden ons over vrouwen die binnen de tempel gewone artikelen en souvenirs opdringerig te koop aanboden. Ook Karma vond dat niet respectvol en onwaardig. Hij vond die vrouwen bijzonder onaangenaam en brutaal. 

Dit was een uiterst interessante dag waarin we veel gehoord,  gezien en geleerd hebben. Bali heeft een overwegend Hindoeïstische bevolking, in tegenstelling tot de rest van Indonesië met de grootste hoeveelheid moslims ter wereld. Het Hindoeïsme met zijn hiërarchieën, hiernamaals en reïncarnatie. Men leeft hier op Bali met enkele of meerdere gezinnen in een omheinde "community", een soort compound. Daarbinnen worden huisregels gehanteerd, die per community specifiek zijn. Elke community heeft minimaal één tempel. Het is dus niet verbazingwekkend dat er meer dan 1000 tempels op Bali zijn. De dag hebben we weer met live muziek afgesloten. Deze keer verzorgd door een oudere versie van Nick & Simon.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

2 Reacties

  1. Laura:
    19 november 2015
    Jullie schrijven heerlijk, haha!
    Ik kijk er naar uit om jullie weer te zien en te horen en te voelen!

    Dikke kus
  2. Jannet van Zuylen:
    19 november 2015
    Mooi verhaal. Geniet er nog even van. Voor je het weet zit je weer in de kou.
    Tot gauw.