6-7 Januari – Kaapstad, Stellenbosch-Robbeneiland---naar huis.

Zaterdag 6 januari hebben we de laatste “excursies” gedaan, eerst naar de wijnstreek met  Stellenbosch als uithangbord. Het is de oudste stad na Kaapstad en heeft een universiteit.  Het heeft een Hollandse geschiedenis  en weer met Van Riebeeck  in een hoofdrol.

 Als je aan komt rijden liggen de grote wijngaarden overal op de hellingen links en rechts van de weg, met vaak een soort ranch-gebouw in het midden. Veel van de wijngaarden worden “Wijnmakerij” genoemd!

Het centrum van Stellenbosch heeft een Oud-Hollandse uitstraling met straten als Plein-street, Kerk-street en Dorp-street.

Bij de lunch een “proef-straatje” wijn besteld met 3 wit/3 rood, daar kan je niet omheen in die omgeving.

Lekkere wijnen!

’S Middags terug naar Kaapstad voor de boottocht naar Robben Island. De reis begon om 17:00u, niet het meest ideaal, maar dit was nog de enige mogelijkheid. O ja, nog niet verteld, de oorspronkelijke afspraak voor Robben Island was op woensdag toen Corrie naar de tandarts moest. Dus hebben we deze excursie laten verplaatsen met hulp van de lokale reisagent die de eerdere boeking ook had gedaan.

Robben Island, ook weer een Nederlandse start als bevoorradingspunt voor de VOC. Uiteraard dankt het eiland zijn naam aan een kolonie zeerobben die hier heeft geleefd. Die zijn lange tijd geleden uitgeroeid en tot op heden niet teruggekeerd, erg jammer volgens enkele gidsen.

Ook is het eiland een tijd lang een lepra oord geweest waar men de zieken naar heeft verbannen. Gelukkig werden geneesmiddelen ontwikkeld en de ziekte verdreven.

Op het eiland een bus-tour en een rondgang door de gebouwen gehad. In beide gevallen met uitgebreide toelichting van gidsen. Beide gidsen waren jonge vrouwen. “Normaal” gesproken zou de toelichting door de gebouwen door een ex-gedetineerde worden gedaan, maar vanwege hun leeftijd en vele groepen toeristen zijn er niet meer genoeg beschikbaar. Het maakt de rondgang niet minder indrukwekkend, luguber en indringend. Naast Mandela (20 jr op Robben Island) zijn er natuurlijk vele bekende vrijheidsstrijders/leiders in deze gevangenis geweest. Kippenvel krijg je als je bij de cel van die mensen staat en ziet onder welke omstandigheden zij hebben moeten leven, uitzichtloos…

Nog veel meer bewondering krijg je voor die mensen, dat ze na hun vrijlating samenhang en vrede hebben bewerkstelligd en daarmee aan de basis staan van het huidige Zuid-Afrika.

Niet het meest ideale tijdstip van de trip… betekende dat we in het donker terug voeren en dat de souvenirwinkels gesloten waren… Sjoerd wilde nog kijken om “iets tastbaars” mee te nemen… dat staat dan voor de zondag op het wensenlijstje… als we eraan toekomen.

Het wensenlijstje van de zondag hebben we voltooid.  Bij het ontbijt werd ons het gastenboek onder de neus geduwd en konden we met “enige dwang” onze mening over ons verblijf omschrijven. Dat hebben we met plezier gedaan, immers Oudejaarsavond, de tandarts en diverse  suggesties hebben de week mede tot een succes gemaakt.

Aan het eind van de morgen naar de lokale winkel-mall geweest om een laatste koffie met “appel-bananentaart” te eten, favoriet van Corrie…. En Sjoerd. Deze hadden we al ontdekt na het tandartsbezoek van Corrie. Die had de taart zelfs mét verdoving al erg lekker gevonden.

Daarna zijn we nog even naar de Waterfront gegaan om bij de shop van Robben Island Museum enkele “memorabilia” te scoren, een boekje met spreuken van Mandela, 2 broodplankjes en een petje voor Sjoerd.

Zo… nu het afscheidsdiner voor 2 bij Catch 22, een restaurant in de buurt dat een warme aanbeveling is van onze “hospita en hospes”. … En, dan, omkleden, koffers pakken en…. naar huis!

Als laatste dag regende het af en toe... tot "vreugde" van de Afrikanen...zou Kaapstad verdriet hebben om ons vertrek? (iets teveel van het goede lijkt ons). De temperatuur was nog steeds aangenaam met 20-22 grd.  Thuis zal dat anders zijn.